ഞാന് യാത്രയിലാണ്...ചെന്നൈയില് നിന്ന് മുംബായിലേക്ക്
തരിശു നിലങ്ങളും, കുറ്റിക്കാടുകളും,
ആകാശത്തിനു താങ്ങായി നില്ക്കുന്ന പുകക്കുഴലുകളും,
കലക്ക വെള്ളം കുത്തിയൊലിച്ചൊഴുകുന്ന കൃഷ്ണാ നദിയും,
ഒറ്റപ്പെട്ട റെയില്വെ സ്റ്റേഷനുകളും,
വല്ലപ്പോഴും കാണുന്ന പച്ചപ്പും, അതു പൊന്നാക്കാന് വിയര്ക്കുന്ന കര്ഷകരും,
ട്രെയിനിനൊപ്പം ഓടുന്ന യൂണിഫോം പിള്ളേരും,
അപൂര്വമായി പെയ്യുന്ന മഴയും,
കണ്ട്,
5 രൂപ കൊടുത്താല് അളന്നു കിട്ടുന്ന ഒരു ഗ്ലാസ് കാപ്പിയും കുടിച്ച്,
ഒരു യാത്ര..
ട്രെയിന് നം 1028ല് നിന്നും, സ്വ:ലേ
യാത്ര എന്നു പറഞ്ഞാല് ഇപ്പോഴും തുടരുന്ന യാത്ര, ഇതു പോസ്റ്റുന്ന സമയത്ത് ട്രെയിന് ഗുല്ബര്ഗ സ്റ്റേഷന് വിട്ടിട്ടേ ഉള്ളൂ.. ഇനിയും ഏകദേശം 11 മണിക്കൂര് കൂടി എടുക്കും മുംബായിലേക്ക്.
ജോലിയില് ഇപ്പോഴും പ്രോബേഷന് ആയതുകൊണ്ട് ഇതുവരെ ചിറക് മുളച്ചിട്ടില്ല, തല്ക്കാലം പാളത്തിലൂടെ ഓടാനുള്ള ലൈസന്സേ ആയിട്ടുള്ളൂ.. അതുകോണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു ട്രെയിന് യാത്ര
തരിശു നിലങ്ങളും, കുറ്റിക്കാടുകളും,
ആകാശത്തിനു താങ്ങായി നില്ക്കുന്ന പുകക്കുഴലുകളും,
കലക്ക വെള്ളം കുത്തിയൊലിച്ചൊഴുകുന്ന കൃഷ്ണാ നദിയും,
ഒറ്റപ്പെട്ട റെയില്വെ സ്റ്റേഷനുകളും,
വല്ലപ്പോഴും കാണുന്ന പച്ചപ്പും, അതു പൊന്നാക്കാന് വിയര്ക്കുന്ന കര്ഷകരും,
ട്രെയിനിനൊപ്പം ഓടുന്ന യൂണിഫോം പിള്ളേരും,
അപൂര്വമായി പെയ്യുന്ന മഴയും,
കണ്ട്,
5 രൂപ കൊടുത്താല് അളന്നു കിട്ടുന്ന ഒരു ഗ്ലാസ് കാപ്പിയും കുടിച്ച്,
ഒരു യാത്ര..
സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല, ട്രെയില് മഹാരാഷ്ട്രയിലേക്കു കടന്നെന്നു തോന്നുന്നു.ട്രെയിനിനു ദുധനി സ്റ്റേഷനോട് വിടപറയാന് സമയമായി, എനിക്കു നിങ്ങളോടും..
ട്രെയിന് നം 1028ല് നിന്നും, സ്വ:ലേ
3 comments:
നിൽക്കാറായിട്ടില്ല; തുടരട്ടെ യാത്ര
യാത്ര അനുഭവമാണ്. അനുഭവമാണ് ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഗുരു...
Post a Comment