പണ്ട്, പണ്ട്, വളരെ പണ്ട് അങ്ങകലെ ഒന്നുമാല്ലാത്തിടത്ത് കേശു എന്നൊരാള്‍ താമസിച്ചിരുന്നു. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ജോലി ചെയ്ത്, രാജാവിനു കല്പനപ്രകാരമുള്ള കപ്പം നല്‍കി ബാക്കിയുള്ള തുക കൊണ്ട് അല്ലലില്ലാതെ അങ്ങനെയൊക്കെ അയാള്‍ ജീവിച്ചു പോന്നു. ഒരിക്കലും അയാള്‍ ഒരു ധനികനായിരുന്നില്ല, ആവുകയുമില്ല. രാജ്യത്തെ ഭൂരിപക്ഷം പ്രജകളെയും പോലെ ജോലി ചെയ്യാനും കപ്പം നല്‍കാനും വേണ്ടി മാത്രം അവതരിച്ച, മുപ്പത്തിമുക്കോടി ദേവകളിലെ പേരില്ലാത്ത ഏതോ ഒരു ദേവന്‍റെ അംശാവതാരം മാത്രമാണ് അയാള്‍ എന്ന് കരുതി ജീവിച്ചുപോന്നു. നികുതിപ്പണം ശേഖരിക്കാനുള്ള ഓട്ടത്തിനിടക്കും കേശു വായനക്ക് സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു. വേദങ്ങളും, പുരാണങ്ങളും കേശു പലവുരു വായിച്ചു. ആ പുസ്തകങ്ങളില്‍ തപസ്സു ചെയ്ത് വരങ്ങള്‍ നേടി ശക്തരായവരുടെ കഥകള്‍ കേശുവിന്നെ ചിന്താമഗ്നനാക്കി. ശക്തി നേടണമെങ്കില്‍ തപസ്സു തന്നെ വഴി; കേശു തിരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെയാണ് കേശു നാട് വിട്ടു കാടു കയറിയതും, വലിയ ആ മരച്ചുവട്ടില്‍ തപസ്സാരംഭിച്ചതും.
കാലം കടന്നുപോയി. ധ്യാനനിമഗ്നനായ കേശുവിന്നു ചുറ്റും കാടു വളര്‍ന്നു, ചിതല്‍പുറ്റു വളര്‍ന്നു. പതിയെ പതിയെ കേശുവും ഭൂതകാലത്തില്‍ മറഞ്ഞു. ശതാബ്ദങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം കാടിന് പകരം നാട് വളര്‍ന്നു തുടങ്ങി. പതുക്കെ, പതുക്കെ കേശുവിനു ചുറ്റുമുള്ള കാടും നശിച്ചു തുടങ്ങി. അതൊന്നും അറിയാതെ കേശു ഇനിയും പ്രസാദിക്കാത്ത ദൈവത്തില്‍ മനസ്സര്‍പ്പിച്ചു തപസ്സ് തുടര്‍ന്നു. അങ്ങനെ ഒരു നാള്‍ കാട് പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ആ സ്ഥലം വെട്ടി വെളുപ്പിക്കാന്‍ വന്നവരുടെ അരിവാള്‍ ഒരു മണ്‍പുറ്റില്‍ അറിയാതെ കൊണ്ടപ്പോള്‍ അതില്‍ നിന്നും ചോര ഒഴുകാന്‍ തുടങ്ങി. ധ്യാനനിമഗ്നനായ കേശുവിനു ബാഹ്യമായ മുറിവുകള്‍ തെല്ലും ഭംഗം വരുത്തിയില്ല. പക്ഷെ അരിവാള്‍ പിടിച്ചവര്‍ പേടിച്ചരണ്ടു. തീര്‍ച്ചയായും ഇത് അഭൌമമായ ഒരു സംഗതി തന്നെ; അവര്‍ ഉറപ്പിച്ചു. അവര്‍ കേശുവിനു ചുറ്റും ആരാധനാലയനം തീരത്തു ആ മൂര്‍ത്തിയെ ആരാധിച്ചു തുടങ്ങി.കാലാന്തരത്തില്‍ ആ ആരാധനാലയം വളര്‍ന്നു വലുതായി, ചുറ്റുമുള്ള അവസാന പുല്‍നാമ്പും സിമന്‍റ് ടൈലുകള്‍ക്കടിയിലായപ്പോള്‍ വേനല്‍ക്കാലചൂടില്‍ ചുറ്റുപാടും ചൂടുകൊണ്ട് തപിച്ചുതുടങി, എന്തിനേറെ, ദേവലോകം പോലും ചൂടുകൊണ്ട് ദഹിച്ചു തുടങ്ങി. ഇനിയും കേശുവിനെ തപസ്സു തുടരാന്‍ അനുവദിച്ചാല്‍ ദേവലോകം തന്നെ അഗ്നിക്കിരയാകും എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ദേവന്മാര്‍ ഒരു അടിയന്തിര യോഗം വിളിച്ചു കേശുവിന്റെ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ അനുവദിക്കാന്‍ ഒരു പ്രതിനിധിയെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. മൂന്നു വരങ്ങള്‍ വരെ അനുവടിക്കാനായിരുന്നു ടിയാന് യോഗം അനുമതി നല്‍കിയത്. യോഗ മിനിട്സ് രേഖപ്പെടുത്തി, ചെയര്‍മാന്‍ തുല്യം ചാര്‍ത്തിയതിനു പിന്നാലെ പ്രതിനിധി കേശു സമക്ഷത്തേക്ക് യാത്രയായി.
ധ്യാനനിമാഗ്നനായ കേശുവിന്റെ മനസ്സില്‍ ടിയാന്റെ ദിവ്യരൂപം തെളിഞ്ഞു. പുരാണങ്ങളില്‍ വായിച്ചരിഞ്ഞ തിരക്കഥ ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടു. മൂന്നു വരങ്ങള്‍ കേശുവിനു മുമ്പില്‍ ചോദ്യചിഹ്നമായി നിന്നു. ആദ്യവരമായി കേശു ചോദിച്ചത് രാജാവിനെക്കാള്‍ ശക്തിയും, ജനങ്ങളുടെ ആരാധനയുമാണ്. രണ്ടാമത്തെ വരമായി ചോദിച്ചത് ഭീഷ്മരെ പോലെ ആഗ്രഹം പോലുള്ള മരണമാണ്. മൂന്നാമത്തെ വരമായി ചോദിച്ചത് മോക്ഷപ്രാപ്തിയാണ്. മൂന്നു വരവും സ്പോട്ട് സാന്ക്ഷന്‍ ചെയ്ത് ടിയാന് മറഞ്ഞു. അങ്ങനെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ നീണ്ട തപസ്സിനു വിരാമമിട്ടു കേശു ആ ചിതല്‍പുറ്റ് ഭേദിച്ച് പുറത്തുവന്നു. ശ്രീകോവിലില്‍ ഇരുന്ന പൂജാരി ഇറങ്ങിയോടി, പുറത്തു തൊഴുതു നിന്ന ജനങ്ങള്‍ അദ്ഭുതപരതന്ത്രരായി. ടിവി ചാനലുകളില്‍ ഫ്ലാഷ് ന്യൂസ്‌ ഓടി. ഇതാ ദൈവം അവതരിച്ചിര്‍ക്കുന്നു. കരുണാമയനായ ചിതല്‍ ദൈവം! മുതുകത്ത് വെട്ടുകൊണ്ട പാടുള്ള ചിതല്‍ ദൈവം!
തെല്ലുനെരത്തെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിനു ശേഷം ജനങ്ങള്‍ കേശുവിനു മുമ്പില്‍ നീണ്ടു നിവര്‍ന്നു കിടന്നു നമസ്കരിച്ചു. തന്നെ ആരാധിക്കുന്ന ജനങ്ങളെ കണ്ടു കേശു പുഞ്ചിരി തൂകി; പണ്ട് രാജാവ് ചിരിച്ചിരുന്ന പോലെ. കേശുവിനു മുമ്പില്‍ ചുവന്ന പരവതാനി നിവര്‍ത്തപ്പെട്ടു; ഒരു വലിയ സിംഹാസനത്തിലെക്ക് കേശു പ്രതിഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു. വീണ്ടും വീണ്ടും ജനങ്ങള്‍ കേശുവിനു മുമ്പില്‍ വീഴാന്‍, ആ പാദങ്ങള്‍ തൊട്ടു തലയില്‍ വെക്കാന്‍ മത്സരിച്ചു. ഇതെല്ലാം കണ്ടു കേശു പുഞ്ചിരി തൂകി, കരുണാമയനായ് സിംഹാസനത്തില്‍ അമര്‍ന്നിരുന്നു.
എന്നാല്‍ കേശുവിന്റെ ഈ അവതാരത്തില്‍ ഭ്രമിക്കാത്ത കുറച്ചു പേര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നലെ വരെ ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിപുരുഷരായി വിരാജിച്ചു ആരാധന ഏറ്റുവാങ്ങി സുഖിച്ചു ജീവിച്ചവര്‍. ഒറിജിനല്‍ ദൈവം വന്നപ്പോള്‍ ഈ ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റുകളെ ആര്‍ക്കും വേണ്ടാതായി. അതുമാത്രമോ? കേശുവിന്റെ പേരില്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞുപരത്തിയ കഥകളും, വിശ്വാസങ്ങളും കേശു ആദ്യ ദിനം തന്നെ റദ്ദു ചെയ്തു. ഇന്നലെ വരെ താണ് വണങ്ങിയവര്‍ ഇപ്പോള്‍ ഇവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതായി. ഇവരുടെ മറ പറ്റി പല വിശ്വാസങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു തമ്മിലടിപ്പിച്ചിരുന്ന അധികാരി വര്‍ഗ്ഗവും കേശുവിന്റെ വരവോടു കൂടി അശക്തരായി തീര്‍ന്നു. ജനങ്ങള്‍ ഇവര്‍ക്ക് ദക്ഷിണയും കൈക്കൂലിയും നല്‍കാതായി, കണ്ടാല്‍ ബഹുമാനിക്കാതെയായി, ഇവരുടെ ചിത്രം പൂജാമുറികളിലും പാര്‍ട്ടി ആപ്പീസുകളിലും വെച്ചു പൂജിക്കാതെയായി. സ്വന്തം രമ്യഹര്‍മ്യങ്ങളിലിരുന്നു ഭൂമിയിലെ ജനങ്ങളുടെ ഭൂതം-ഭാവി-വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ നിശ്ചയിച്ചിരുന്ന ഈ രണ്ടു കൂട്ടരും രഹസ്യമായി യോഗം ചേര്‍ന്നു കേശു ദൈവത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചു ചര്‍ച്ച ചെയ്തു.
തനിക്കെതിരെയുള്ള നീക്കങ്ങള്‍ അറിയാതെ കേശു തന്റെ പുതിയ ആശ്രമത്തില്‍ ഭക്തജനങ്ങള്‍ക്ക് അനുഗ്രഹം ചൊരിയവേ തന്റെ മുന്നില്‍ നമസ്കരിക്കുന്ന ജനങ്ങളെ കണ്ടു വരത്തിന്റെ ശക്തിയില്‍ സ്വയം മതിമറന്നിരുന്നു. നാടു ഭരിക്കുന്നവര്‍ ഇപ്പോള്‍ തന്റെ മുമ്പില്‍
1 comment:
"രാജ്യത്തെ ഭൂരിപക്ഷം പ്രജകളെയും പോലെ ജോലി ചെയ്യാനും കപ്പം നല്‍കാനും വേണ്ടി മാത്രം അവതരിച്ച, മുപ്പത്തിമുക്കോടി ദേവകളിലെ പേരില്ലാത്ത ഏതോ ഒരു ദേവന്‍റെ അംശാവതാരം മാത്രമാണ് അയാള്‍ എന്ന് കരുതി ജീവിച്ചുപോന്നു"
ശമ്പളത്തിൽനിന്നു കൃത്യമായി കപ്പം കൊടുക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട നമ്മളെയാണോ ഉദ്ദേശിച്ചതെന്ന് വർണ്യത്തിലാശങ്ക ;-)
Post a Comment